Korte versie:
Na twee weken tot rust komen en schrijven op het rustigste plekje van Koh Tao, ben ik weer op pad. Na een dagje duiken en feesten, ben ik nu onderweg naar Ang Thong national marine park. Ik probeer om mijn drukke Westerse leventje even achter me te laten en alles echt te ervaren. Ik mail weinig, dus onthoud: geen bericht = goed bericht!
Uitgebreide versie:
Tot rust komen valt me nog niet mee. Dat komt met name door de grote thema’s die op dit moment spelen: Mali, het (mogelijk) einde van mijn carrière en mijn boek. Vooral Mali houdt me nog altijd bezig. Ik heb echt het gevoel dat ik iets recht moet zetten wat nu krom is. De vakbond heeft mijn commentaar op MINUSMA rechtstreeks aangekaart bij de Commandant der Strijdkrachten (hoogste militair van Nederland). Ik ben erg benieuw of het effect gaat hebben. Het zet sowieso mijn eigen positie binnen defensie onder druk.
Hoe dan toch tot rust te komen? Vrijwel iedere dag werd ik wakker van de ochtendzon die langs de palmboom door het open raam van mijn bungalowtje in scheen. Met de deur wagenwijd open ging ik dan op mijn bed zitten mediteren. Ik had een paar geleide Mindfulness-meditaties gedownload en die hebben mij erg goed gedaan. Thema was vrijheid, ontspannen en alles er laten zijn. Sleutel tot succes was puur opmerken wat er gebeurde: Ik hoor de golven... Ik zie de zon schitteren op het water... Mijn gedachten dwalen af naar Mali… Ik heb jeuk… Ik voel me eenzaam… En iedere keer er niks mee doen. Gewoon opmerken wat er is. Nergens tegen vechten, en er ook niet in mee gaan. Gewoon ervaren.
Het is zo’n gigantische tegenstelling met hoe ik eerst altijd deed. Zodra ik de kans had, pakte ik mijn telefoon. En terwijl ik een berichtje aan het typen was, bedacht ik me dat ik nog iets op wilde zoeken op internet en opende snel die website, terwijl die aan het laden was, besloot ik nog even snel de foto’s van gister uit te zoeken, dan kwam er een mailtje binnen en die las ik direct, etc. Continue van het een in het andere. Vaak maakte ik dingen niet eens af. Steeds was ik bezig. Steeds was ik iets aan het doen. En als ik dan even stil zat, had ik binnen vijf minuten mijn boek gepakt of een muziekje opgezet. En zodra mijn telefoon dan trilde, had ik weer direct die onrust terug en moest ik weten wat er was. Vannacht sliep ik in een bungalowtje waarin regelmatig een geluid was dat precies klonk zoals het trillen van mijn telefoon, maar dan 1-2 minuten lang. Iedere keer als het begon, voelde ik de onrust en direct stond ik op scherp om te weten wat er was. En dan besefte ik me weer dat het niet mijn telefoon was. Ik kon wel perfect ervaren wat die enorme onrust in mijn precies deed bij het geluid. En zo kreeg ik gratis en voor niets een prachtige oefening in zelfonderzoek!
Het Mindfulness sprak me dus erg aan. Alleen wilde ik geen Boeddhistisch monnik worden die dag in dag uit niets doet. Ik wil alles in het leven ervaren. Dus is het mijn uitdaging om Mindfulness te integreren in mijn gewone leven. En dat gaat eigenlijk best aardig. Als ik zit te wachten op het eten dat ik heb besteld, zou ik normaal snel mijn telefoon hebben gepakt. Nu ga ik echter bewust achterover zitten en niks doen. Ik probeer simpelweg op te merken wat er allemaal gebeurt. De aandrang om iets te gaan doen… Geluiden… Het prachtige uitzicht over de zee... Beweging in het restaurant… Gedachten over een ex vriendinnetje… Mijn knorrende maag… Mijn ongemakkelijke gevoel omdat ik niks aan het doen was… Mijn ademhaling…
Het lukt me steeds vaker om met meer aandacht in het hier en nu te leven. En als het me lukt, is het heerlijk. Ik voel me rustig en ontspannen. En het grootste verschil is misschien nog wel dat alle ervaringen veel intenser worden. Vooral met eten kom ik daar steeds vaker achter. Als ik aan het piekeren ben over mijn baan en dan ineens opmerk dat mijn bord leeg is, weet ik bijna niet hoe het smaakte. Als ik echter vol aandacht proef wat ik eet, dan is vrijwel alles wat ik eet een geweldige sensatie. Niet alleen de smaak, maar ook de structuur, hoe het eruit ziet, de geur, de temperatuur, hoe de verschillende dingen combineren, etc. Aandacht maakt eten lekkerder. En dat geldt niet alleen voor eten...
Hartelijke groet,
Peter
Toelichting foto’s:
Mijn uitzicht van de afgelopen twee weken zien, het duiken en het feesten op het strand. Ook zie je het een foto van een dagje kajakken en snorkelen. In de baai van het afgelegen plekje was een van de beste snorkelplekken van het eiland. ’s Ochtendsvroeg ben ik als eerste erheen gegaan, heb de kajak op het ministrandje geparkeerd en ben in alle rust gaan snorkelen, voor de motorboten kwamen met de massatoeristen. Vanaf mijn bungalow leek het een paradijsje, maar eenmaal daar aangekomen, dag ik weer het gevolg van de mensheid op onze planeet. Zoom maar eens in op de foto met de kajak op het gedeelte onder de palmboom
