Blog 25: Gratis geluk

Korte versie:

Door een stapje rustiger aan te doen begin ik te genieten van dagelijkse dingen die ik eerst niet zag. Verder ben ik op zoek naar een geschikte plek om mijn volgende boek te gaan schrijven.

 

Uitgebreide versie:

De afgelopen 10 jaar voelde mijn leven als een achtbaan. Regelmatig kreeg ik de vraag: wat doen jullie eigenlijk als je niet vliegt? Zoals bij heel veel beroepen weet je als buitenstaander vaak niet wat er allemaal bij komt kijken. En we vliegen komt gigantisch veel kijken. Mijn hele bedje carrière ben ik druk geweest met uitzendingen, oefeningen, opleidingen, training missies, vliegoefeningen, plannen, debriefen, neventaken, medische keuringen, cursussen, kennis van meer dan 10.000 pagina’s regelgeving op peil houden, etc. Sinds duidelijk was dat ik stopte met Apache vliegen, is mijn leven een flinke versnelling terug gegaan. Ineens had ik wel op tijd voor een praatje met techneuten of om te gaan sporten en daarna lekker de sauna in te duiken. Eigenlijk een enorme luxe dat we die faciliteiten hebben op de vliegbasis, toch maakte ik er zelden gebruik van. In de sauna raakte ik in gesprek met een collega die ook al jaren op dezelfde vliegbasis werkte maar die ik nog nooit had gesproken. Ineens leerde ik wat er nog meer speelde op de vliegbasis naast Apache vliegen.

De afgelopen jaren is er keer op keer bezuinigd bij defensie. Er moet steeds meer gedaan worden met steeds minder mensen en middelen. Tijd voor praatjes bij het koffiezetapparaat worden schaarser, terwijl veel onderzoeken uitwijzen dat juist informele gesprekken met collega’s de productiviteit verhogen. Nu ik rustiger aan kan doen ervaar ik de waarde van lege de ruimte en tijd. Waar sommigen kriebels krijgen van leegte omdat ze niet weten wat ze moeten doen, zie ik juist pure potentie met duizenden mogelijkheden. Ik hoop van harte dat defensie in de toekomst meer ademruimte krijgt zodat werknemers meer tijd hebben voor inspiratie, innovatie en creativiteit.

 

De zon schittert op het kabbelende water. Een eend zwemt rustig voorbij het riet. In de bomen zitten vogeltjes naar hartenlust te fluiten. Welk natuurgebied dit is? Ik heb het over een plekje dat ik gekscherend mijn achtertuin noem. Slechts een paar minuten hardlopen en ik ben in dit soort prachtige rustige natuurlijke plekjes in Breda. Meestal vielen dit soort plekken mij niet op. Als ik al ging hardlopen dan rende ik snel mijn rondje om direct thuis te douchen het volgende te gaan doen. Nu had ik de tijd om halverwege te stoppen en rustig op een bankje te gaan zitten. Ik had geen haast, ik hoefde nergens naartoe, ik hoefde niet met iemand te praten en ik had geen telefoon bij me. Ik hoefde niet iemand te zijn, ik hoefde niets te worden, ik hoefde niks te bereiken. Het lijkt wel alsof de wereld er anders uit ziet als je zo'n time-out neemt.

De afgelopen tijd heb ik gefietst naar het werk. Dit had een soortgelijk effect en ik hoefde er slechts een kwartier eerder voor opgestaan. Was ik hier 10 jaar geleden maar mee begonnen. Ik genoot van het fietsen door de bossen en langs de landerijen, waar ik in een paar weken tijd de mais enorm zag groeien. Soms scheen de zon als laserstralen door de bomen in de ochtendmist. Ik genoot van de geur van versgemaaid gras en van de frisse lucht vlak na een regenbui. Ik luisterde naar de vogels, zag heel veel konijnen en stond een enkele keer op een afgelegen stuk vliegbasis ineens oog in oog met de ree.

Gratis geluk noem ik dit soort dingen. Het is allemaal onderdeel van het leven en het is er voor iedereen. Het is niet te koop. Je moet het alleen leren zien. Ook tijdens mijn afgelopen zeilvakantie heb ik vaak genoten van gratis geluk. De windkracht bracht ons overal naartoe. Op een warme dag streelde de lucht mijn huid. In de lucht was prachtige schilderachtige sluier bewolking te zien. En terwijl we voor anker lagen in het IJsselmeer genoot ik achterop het dek van de ondergaande zon. Onbetaalbaar, zowel letterlijk als figuurlijk.

 

Na de lancering van mijn boek Wakker! wil ik een tweede boek gaan schrijven. Hiervoor zoek ik vanaf half september voor 3-6 maanden een mooie rustige plek waar creativiteit kan stromen zonder afleiding. Het liefst een huisje dat op dit moment leeg staat en waar ik voor een zacht prijsje in mag. Weet jij iemand met een leuk huisje/caravan/gastenverblijf op een mooie locatie in het bos, aan het strand, of op een waddeneiland, laat het me weten! Of misschien weet jij nog iets beters voor een schrijver...