Blog 2: Eerste vlucht‏

Hallo allemaal,

Korte versie: Ik heb mijn eerste vlucht gemaakt in Mali. Mooi land, grote afstanden, heul veul zand en even wennen hier.

Uitgebreide versie:
Afgelopen tijd zijn we druk geweest met alles overnemen van het oude detachement. Dit is belangrijk, zodat wij niet opnieuw het wiel moeten uitvinden. Gister was de commando overdracht en nu zijn wij ervan.
Ik heb mijn eerste vlucht hier ondertussen gemaakt. Het was even wennen. Eerst moest ik alles naar de kist zien te sjouwen in de hitte. Survivalvest van een paar kilo, wat extra spulletjes in mijn flightsuit zelf, helmtas met helm en wat extra backup spullen erin , tasje met checklisten, grote camera, tasje met locale checklisten, 1,5l fles water en een camelbak met 3l water. Je kan je voorstellen dat ik even bezig was om dat allemaal een plek te geven in de cockpit.
Na een kort rondje om het kamp, zijn we onze missie gaan vliegen. Het was een vrij rustige missie waarbij er genoeg tijd was om even te wennen aan alles. We vlogen gemixt met het oude detachement, zodat zij ons alles konden vertellen.
Zo klein als het kamp is, zo uitgestrekt is het vlieggebied. Het begon met sahel. Dat is vooral zand en verspreide losse boompjes. Om de paar minuten vlogen we lang groepjes geiten, ezels of dromedarissen. Vaak stonden er dan ook nomadententen of kleine bruine simpele vierkante huisjes bij.
Mali is echt anders dan wat ik me herinner van mijn laatste Afghanistan uitzendingen. Er zijn hier veel gewapende groeperingen met zichtbare zware wapens. De VN is neutraal en daarom kunnen wij er rustig langs vliegen. We filmen en fotograferen alles en zijn zo de ogen van de VN. Al onze beelden worden uitgebreid geanalyseerd en gerapporteerd naar de VN.
Zoals jullie waarschijnlijk in de media hebben vernomen, hebben VN troepen (afkomstig uit Niger) een flinke klap gekregen. Apaches, Chinooks en de commando's zijn daar heel snel naartoe gestuurd om te steunen. Meer info:
http://www.defensie.nl/actueel/nieuws/2014/10/03/nederlanders-ondersteunen-na-aanslag-op-vn-collega%E2%80%99s-mali
Ik ben benieuwd of dit nog dingen gaat veranderen in de tot nu toe erg rustige situatie. In beide gevallen is het voor mij prima. Blijft het rustig, heb ik tijd om te relaxen en te schrijven. Wordt het spannend, dan hebben we werktechnisch wat meer uitdaging. Ik zie het wel. Allemaal onderdeel van de achtbaan van mijn leven.

Alles wordt aangepast aan de hitte. Jasje en hoofddeksel zijn niet verplicht, we komen overdag niet in onze slaaptent, we lopen rustig, we drinken heel veel water, eten met extra zout, overal loeien airco’s en ventilatoren, op veel plekken zijn camouflagenetten gespannen voor schaduw, de prettigste wc voor de grote boodschap is degene met grote kieren zodat het lekker door waait, eten schrokken we in 10 minuutjes naar binnen en douchen doen we ’s avonds zodat we schoon het bed in kunnen.

We zitten hier met 700 man op een postzegel. Je kan je voorstellen dat dat heel wat frustraties opwekt. Men vindt overal wat van en oordeelt snel over anderen. Ook ik maak me daar schuldig aan. Zo ging ik laatst pissen in de urinoirs. Dat is een primitief hokje met vier urinoirs naast elkaar, een afdak en schotten ertussen. Vanuit de urinoirs verdwijnt een slang de grond in en er zit geen doorspoelknop. De grond is gewoon rood zand en stenen, zoals overal op het kamp. Toen ik het urinoir instapte, zag ik dat de grond nat was. Welke klootzak is te lam om gewoon in het urinoir te pissen? Als we met zoveel mensen op elkaars lip zitten, zijn het dit de teringlijers die zorgen dat de stank straks niet te harden is. Hij zal wel bang zijn om het urinoir te raken met zijn lus en zal er wel schijt aan hebben dat zijn urine op de grond belandt. Opgefokt ging ik zelf netjes dichtbij genoeg staan en begon te pissen. De kerel naast me was klaar en liep weg. Hij kwam 10 seconden later terug met een bakje water en gooide de helft daarvan in het urinoir waar hij had gepist. Een deel van dat water klotste op de grond… Hij nam daarna de moeite om naar het urinoir ernaast te lopen om die ook door te spoelen, terwijl hij daar niet eens had staan pissen. Ik wist niet dat je die urinoirs hoorde door te spoelen en zag nu pas de ton met water die daarvoor bedoeld was. Oeps. Vanaf nu spoel ik er ook altijd eentje extra door, voor al die teringlijers (zoals ik dus was) die het niet doen.

Hartelijke groeten uit Mali,

Peter

05-10-2014

Snel bladeren: volgende blog / vorige blog