Blog 30: Vooruitgang

Korte versie:
Afgelopen woensdag was ik te gast bij Rinkel de Kinkel op radio Veronica. Verder was het Festival der Vooruitgang van de Correspondent erg inspirerend. Wij bepalen nu met onze keuzes en ons handelen in wat voor toekomst waar straks leven.

Uitgebreide versie:
Stel je voor dat je de volgende keuze hebt:
Optie 1. Je betaalt nu eenmalig € 15.
Of optie 2. Je betaalt vanaf 2030 ieder jaar € 200.
Wat zou je kiezen? Lijkt me een vrij makkelijke keuze, toch? Zeg me alsjeblieft waar ik nu kan betalen!

Al cruisend in de vroege ochtend over de snelweg zat ik gefascineerd te kijken naar de heldere sterrenhemel. Er was een felle ster te zien, die ik niet kon thuis brengen. Zou het een planeet zijn? Ineens begon een geel waarschuwingslampje te knipperen en voelde ik een onbalans in de motor. Ik ging rustiger rijden en zocht een parkeerplaats op. In het boekje van de auto stond dat ik ONMIDDELLIJK vaart moest minderen en zo snel mogelijk een garage op moest zoeken. Goedemorgen Murphy, de timing is voortreffelijk. Het had niet slechter uit kunnen komen. Ik moest nog 45 minuten rijden en wilde per se op tijd zijn. De adrenaline stroomde rijkelijk terwijl ik op de snelweg een toerental had gevonden waar de onbalans het minst merkbaar was. ‘Hou vol, zorg dat ik mijn afspraak haal, daarna mag je uit elkaar vallen.’
Eenmaal op de parkeerplaats van radio Veronica zette ik met een zucht van opluchting de motor af. Nagenietend van de spanning liep ik naar de studio. Op dat soort momenten voel ik dat ik leef. Heerlijk! Het werd de start van een fantastische dag. Ik werd hartelijk ontvangen door de mannen van het programma Rinkel de Kinkel en het interview was erg leuk met zeer diverse vragen van luisteraars. Tussen de interviewblokken, terwijl er muziek draaide op de radio, was ik vrolijk aan het kletsen met Jeroen van Inkel, liet hij me zien hoe de radiostudio werkt en keken we stoere Apache filmpjes. Op internet staat een videocompilatie van de interviewblokken (12 minuten).

Het festival der vooruitgang leek in eerste instantie een beetje tegen te vallen. Ik hoopte meer feiten te leren en nieuwe inzichten te krijgen, maar in plaats daarvan bleek het eerste programma onderdeel waarvoor ik had gekozen een soort groepsdiscussie te zijn. Mensen uit de zaal riepen: ‘De vernieuwing moet van onderaf komen.’ ‘Ik koop biologisch. Dat helpt.’ ‘We moeten net als Duitsland op alle daken zonnepanelen leggen.’ ‘De politiek moet hier iets mee doen.’ ‘We hebben een nieuwe Martin Luther King nodig.’ Etc. De gesprekleider leek op zoek naar één oplossing. Maar ik geloof niet in één oplossing. Ik ben ervan overtuigd dat de toekomst wordt bepaald door alles wat wij nu doen. En met de huidige vervuiling, CO2 uitstoot, conflicten en crisis, bewegen we richting een toekomst die ik somber in zie. Aan de andere kant zie ik een groeiende beweging van initiatieven die de toekomst een klein beetje richting een andere kant doen gaan. Het is de som van alle positieve initiatieven, van bottum up tot top down, die ons langzaam richting een duurzamere wereld doen bewegen. En daar wordt ik blij van. Laten we dan niet vechten om wat de juiste oplossing is en wie er gelijk heeft, maar laten we elkaar inspireren met de kleine- en grote initiatieven die er al zijn en aanmoedigen met nog meer vernieuwende ideeën te komen. Samen kunnen we alle problemen aan.
Halverwege de dag, toen ik me afvroeg of ik beter thuis had kunnen blijven om gewoon meer Correspondent te lezen, zat ik ineens in de grote zaal te luisteren naar een lezing waar ik vooraf niet eens had bedacht heen te willen gaan. Marjan Minnesma, wie was dat? Ik had nog nooit van haar gehoord. Het bleek de directeur van Urgenda, een organisatie die zich inzet voor duurzaamheid. Zij zijn bekend geworden door de rechtszaak die ze gewonnen hebben van de Nederlandse staat. Nederland had zichzelf namelijk als doen gesteld in 2020 de CO2 uitstoot te verminderen met 25% t.o.v. 1990. Ze hebben zelf de ambitie bijgesteld naar 16% en zelfs dat leken ze niet te halen. Reden voor Urgenda om via de rechter de staat te dwingen op te komen voor de bescherming van de burgers tegen de gevolgen van klimaatverandering en minimaal hun eigen doelstelling van 25% te halen. En het kan. Denemarken en Duitsland halen waarschijnlijk al voor 2020 de 40%! Waar zijn wij als Nederland mee bezig?!!
Marjan vertelde in een vurig betoog dat wetenschappers waarschuwen voor ernstige gevolgen bij een opwarming van 2 graden en dat we nu afstevenen op 4 graden. Maar wat haar vooral sterk maakte, is dat ze bezig is met het oplossen van het probleem. Urgenda is hard bezig met vele duurzame initiatieven. En de keuzes lijken zo simpel, toch doen we het niet. Hoe kan dat? Met een investering van 1,5% van ons BNP, kunnen we klimaatverandering tegengaan en overstappen op een duurzame samenleving. Als we dat niet doen, betalen we over 20 jaar zo’n 20% van ons BNP om de gevolgen in bedwang te houden. Als we vanuit één mensheid zouden denken, is de keuze zo makkelijk. Zeg me alsjeblieft waar we nu kunnen betalen! Helaas is er geen daadkrachtig overkoepelend beleid, dus moet het van de mensen en organisaties zelf komen. En die hebben veelal onze standaard manier van denken: oogklepdenken. Dat resulteert erin dat we het probleem niet grondig aan kunnen pakken. En dat terwijl het nu nog mogelijk is om de kraan dicht te draaien in plaats van straks met z'n allen te moeten dweilen.
Marjan heeft echt een super sterk verhaal neergezet, goed onderbouwd en ze laat zien dat het anders kan. Een gemiddelde gezinswoning kan voor € 35.000 klimaatneutraal worden gemaakt. Dat verdienen ze in 15 jaar terug. Daarna hebben ze gratis energie. Helaas hebben veel gezinnen geen € 35.000 over. Pensioenfondsen kunnen hier een rol in spelen. Roepen dat alles slecht is en dat de wereld ten onder zal gaan, kan iedereen. Zeggen hoe het dan wel moet, dat kunnen er maar weinig. Marjan kreeg een staande ovatie die minuten lang aanhield. Wauw wat een vrouw!

Geïnspireerd door haar verhaal, begon ik na te denken over hoe ik zelf een steentje bij kan dragen. Ik sta niet te wachten op gedoe, maar wil best wat spaargeld investeren in duurzaamheid. Via Urgenda kwam ik bij zonnepanelendelen.nl, een crowd funding actie voor grootschalige zonen-energieprojecten. Crowd funding past helemaal bij de nieuwe wereld en ik kan op die manier vanuit mijn luie stoel een bijdrage leveren aan een duurzamere wereld, waarbij ik zelfs nog een paar procent dividend krijg als de zon goed zijn best doet. Het enige is dat ik het geld 16 jaar uitleen. Nou, dat heb ik er wel voor over! Het project sluit over drie dagen en zit op 94% procent financiering (al € 113.375 opgehaald!). Wie helpt met de laatste 6% om te zorgen dat dit project door gaat en er straks ruim 1000 zonnepanelen bij zijn in Nederland?
https://www.zonnepanelendelen.nl/project/zonnedakvolendam

Hartelijke groet,

Peter

“Nederland in 2030 klimaatneutraal. Het kan, als we het willen.” - Marjan Minnesma

13 oktober 2015
  • Rinkeldekinkel, Ask me anything

Snel bladeren: Vorige blog